เที่ยวภูฏาน รีวิวกันให้รู้ทุกซอกทุกมุม ตอนที่ 3

เมื่อวาน นั่งรถยาวกันทั้งวัน จากเมืองภูนาคา กลับไปพาโร Paro เมืองต้นกำเนิดของภูฏาน กว่าจะไปถึงพาโร ต้องกลับทางสายเก่า แต่ระยะทางมากกว่า เพราะต้องแวะทิมพู เก็บตกสถานที่ที่ไม่ได้ไปวันแรกเพราะฝนตก ขอบอกวิวทิวทัศน์ระหว่างทางสวยมาก สวยจนหลับไม่ลง เปิดหน้าต่างรับลมธรรมชาติ เย็นสบายสุดๆ

แวะทานข้าวที่ทิมพู แบบว่ายังสมวิญญาณเด็กหลังรถ ขอปีนบันได้หลังรถคอยโบกหน่อย ไปสถานีต่อไป ชมพระใหญ่บนยอดเขา จากจุดบนยอดเขามองลงมาเห็นเมืองทิมพูทั้งเมืองเลย สวยมาก ขอเป็นนางแบบสักหน่อย นั่งให้เค้าถ่ายไปสั่นไป เป็นโรคกลัวความสูง ลมข้างบนก็พัดแรงจนตัวแทบปลิว Next Station สวนสัตว์ไปดู Takin สัตว์ประจำชาติภูฏาน ตัวเป็นวัว หัวเป็นแพะ Last Station คือ Post Office แลดู classic ดีอะ ว่าแล้วร่อน postcard ดีกว่า ที่ระลึกจากภูฏาน

ทางขึ้นลงเขาจากเมืองทิมพูไปพาโร ส่งเห็น Tashicho Dzong ทิมพูซอง ศูนย์กลางการบริหารภูฏาน มีท้องพระโรง วังประทับกษัตริย์ ติดกับวันชันกังคา

วันสุดท้ายของการไปทัวร์ภูฏานละ ต้องไปจุดสำคัญ Hightlight เลยทีเดียว ก็คือ Taktsang Goemba วัดทักซัก หรือ Tiger Nest รังเสือ วัดนี้อยู่บนเขาหน้าผาสูง 900 เมตร ระดับความสูง 3,100 เมตร ระยะทางประมาณหลายโล เป็นทางขึ้นลงเขา ขาไปขอขี่ม้าดีกว่า ขนาดม้าเดินขึ้นเขายังใช้เวลา 45 นาที ม้าเหนื่อยหอบแฮกเลย มันเป็นเพราะทางขึ้นเขาหรือตัวเราหนักว่า ม้าส่งแค่กลางทางแล้วเราก็เดินต่อ ระยะทางยังอีกยาวไกลหลายลี้เลย...

เราแวะพักที่จุดชมวิว มี cafeteria ด้วย จากจุดนี้เห็นทักซังไกลๆ แระ แต่จุดชมวิวกับทักซังอยู่เขาคนละลูกกัน ต้องเดินลงไปก้นเหวก่อนปีนขึ้นไปเขาอีกลูก มีทางเดินเป็นบันได เค้าเรียก Hell Walk สูงจริงๆ ยิ่งเป็นโรคกลัวความสูงอยู่ด้วย แต่วิวสวยมากกก สั่นแค่ไหนก็ต้องเดินให้ถึง สั่นสู้ ลงไปถึงก้นเหวจะเห็นน้ำตกสูงใหญ่ ก่อนจะเริ่มเข้าสู่วัด

กว่าจะขึ้นมาถึง เฮ้อ..เข้าไปชมภายในวัด มีสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ 10 แห่ง ให้เข้าชมได้ 6 แห่ง ห้ามเอาของเข้าไปเลย ยกเว้นกระเป๋าตังค์ เดินชมเพลินปาไปเป็นชั่วโมง ฟังไกด์ท้องถิ่นเล่าให้ฟัง มันยาว ต้องมาฟังกันเองนะ

วัดทักซังจัดเป็นสถานที่แสวงบุญที่ชาวภูฏานเลื่อมใสศรัทธากันมากที่สุด และมีชื่อเสียงที่สุด ตำนานย้าวยาว เล่าสั้นๆ ละกัน แต่เดิมท่าน คุรุรินโปเช องค์ปฐมาจารย์ผู้นำศาสนาพุทธชาวทิเบตไขี่เสือมาบำเพ็ญสมาธิที่ถ้ำรังเสือนาน 3 เดือน แล้วเทศนาสั่งสอนจนชาวพาโรหันมานับถือพระพุทธศาสนา ชาวภูฏานจึงอยากขึ้นมาแสวงบุญที่ทักซังสักครั้งในชีวิต

ขาขึ้นไปยังพอมีม้าให้ขี่ทุ่นแรง ขาลงนี่สิ ยาวเลย หลายกิโล ยังดีมีไม้เท้าช่วยพยุง ทางชันมากกว่าจะลงมาถึง อย่างเหนื่อย ยิ่งกว่าเขาคิชกูฏอีก แต่วิวทิวทัศน์ระหว่างทาง สวยเกินบรรยายจริงๆ

ถ้าใครมีโอกาสก็แนะนำให้ไป แต่ต้องออกกำลังกาย cardio เยอะๆ เพราะเดินเหนื่อยมาก ขึ้นลงเขาหลายกิโล หอ บกันเลยทีเดียว แต่ด้วยความศรัทธาอยากไปกราบไหว้สักครั้ง และถ่ายภาพสวย เป็นแรงบันดาลใจ เหนื่อยหอบยังไง สู้ตาย

จากวัดทักซัง มาต่อกันที่วัดคิชู Kyichu Lhakhang เป็นวัดเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของภูฏาน มีน้นสนไซปรัส ต้นไม้ประจำชาติปลูกอยู่ด้วย ชาวภูฏานเชื่อว่าต้นสนไซปรัสเป็นสัญลักษณ์ของความอ่อนน้อม ซื่อตรง และแข็งแกร่งเหมือนชาวภูฏาน

ที่สุดท้าย พาโรซอง Paro Dzong ตั้งอยู่ริมน้ำคล้ายๆ ภูนาคาซอง ดูไปดูมา ดูจนตาลาย ซองคล้ายๆ กันไปหมด ภูนาคาซองใหญ่โต อลังการมาก พาโรซองแลดูเป็นป้อมปราการมากกว่า มองจากพาโรซอง เห็นวิวทั้งเมืองพาโรและวังชัดเจนอย่างสวย

ขอขอบคุณเรื่องราวดีๆ จากคุณ Nask

และภาพประกอบสวยๆ จากคุณ พันศิริ เว็บไซต์ pantip

เที่ยวภูฏาน รีวิวกันให้รู้ทุกซอกทุกมุม ตอนที่ 1
เที่ยวภูฏาน รีวิวกันให้รู้ทุกซอกทุกมุม ตอนที่ 2

แชร์ บทความนี้

พูดคุย เกี่ยวกับบทความนี้